سیستم اعلام حریق ساختمان
به مجموعه تجهیزات شامل آشکارسازها ، هشدارها ، درگاه های ارتباطی، مراکز کنترل و تکرار کننده و سایر تجهیزاتی که به نوعی جهت آشکارسازی و هشدار حریق و ایجاد سناریوی علت و معلول کاربرد دارند سیستم اعلام حریق گفته می شود.
شکل1) علائم و نمادهای اعلام حریق
آژیر
آژیر وسیله ای هشدار دهنده که در صورت بروز خطر توسط سیستم اعلام حریق فعال شده و با تولید صدای کافی ساکنین و متصرفان را آگاه می سازد.
شکل2) آژیر
پانل مرکزی اعلام حریق
پانل مرکزی اعلام حریق دستگاهی است که تمام اجزاء سیستم اعلام در یک منطقه حفاظت شده از طریق این دستگاه پایش شده و در صورت دریافت هرگونه علامت بروز آتش سوزی و یا خرابی از طریق تحریک دستگاه های هشدار دهنده خبر رسانی می کند.
شکل3) پانل مرکزی اعلام حریق
شستی اعلام حریق
شستی اعلام حریق با قابلیت عملکرد در زمانی کوتاه در راهروها و درب های خروجی، قسمت های ورودی و محل اجتماعات نصب می شود که با فشردن شیشه مخصوص، پیامی به مرکز کنترل اعلام حریق ارسال و از آن پس، عملیات برنامه ریزی شده در سیستم اعلام حریق فعال می گردد.
شکل4) شستی اعلام حریق
کاشف گازی
کاشف گازی با استفاده از حسگرهای الکتروشیمیایی و در نوع قدیمی از فلز گداخته، میزان انتشار گاز مورد نظر را تشخیص داده و در صورت تجاوز از حد آستانه، جهت انجام فرآیندهای بعدی به پنل مرکزی اعلام خطر مینماید.
شکل5) کاشف گازی
کاشف حرارتی
کاشف حرارتی ثابت در درجه حرارتی مشخصی (مثلا 58 درجه سانتیگراد) فعال میشود.
کاشف حرارتی افزایشی (Rate of rise dedector) به افزایش مقدار مشخصی از دما در یک زمان مشخص واکنش نشان می دهد این کاشف ها می تواند نوع دما ثابت را در بر داشته باشد.
شکل6) کاشف حرارتی
کاشف دودی
کاشف دود نقطه ای در مقابل دود حاصله از آتش سوزی ها یا کندسوزی های اولیه حساس بوده و واکنش نشان می دهد.
شکل7) کاشف دودی
چراغ اعلام حریق
چراغی با شدت نور مطابق استانداردهای معتبر و با رنگ مشخص جهت آگاهی افراد حاضر در محیط حفاظت شده.
شکل8) چراغ اعلام حریق
مقاله ی بالا برگرفته از کتاب نقشه خوانی 2 (تاسیسات مکانیکی و برقی) می باشد.
